Pomijając świadomie kopiowanie całych tekstów z innych źródeł i umieszczanie ich na swojej stronie, duplikacja treści może być również działaniem nieświadomym lub koniecznym – np. posiadanie dwóch wersji strony internetowej: pełnej oraz mobilnej. Czy w takim przypadku właściciele witryn mogą obawiać się kar od Google? Jak radzić sobie z problemem zduplikowanych treści?

 

Duplikacja treści

Z terminem duplicate content (z ang. powielone treści) spotkać się można w przypadku umyślnego kopiowania całych tekstów z jednej strony na drugą, ale także podczas tworzenia opisów produktów, które wyświetlane są w różnych miejscach witryny (w ramach jednej domeny).

Jak informuje Google na swoich stronach pomocy:

Powielanie treści nie jest podstawą do podejmowania działań przeciwko witrynie, chyba że ma ono na celu oszustwo i manipulowanie wynikami wyszukiwarki.

Nie oznacza to jednak, że zduplikowane treści nie powodują żadnych konsekwencji. Jedną z nich jest chociażby zaburzenie wyświetlania linków do strony w wynikach wyszukiwania. W sytuacji, w której nie podejmiemy żadnych działań (o których poniżej), w celu określenia, który wynik ma dla nas najwyższą wartość, Google wybierze go sam – i nie zawsze będzie to wybór trafny. Podobnie dzieje się w przypadku zjawiska kanibalizacji słów kluczowych. Czasem dana podstrona, na której znajduje się duplicate content, nie zostanie w ogóle zaindeksowana przez roboty Google.

 

Jak poradzić sobie z duplikacją treści?

Najprostszym rozwiązaniem jest oczywiście tworzenie niepowtarzalnych treści za każdym razem. Jednak w niektórych przypadkach jest to trudne do uniknięcia – wspomniany wcześniej przykład dwóch wersji strony (mobilnej i pełnej), lub udostępnienie użytkownikom strony z treścią, wraz z jej kopią dostosowaną do druku.

W przypadku blogów problemem może być także sam system do zarządzania treścią (CMS), który automatycznie publikuje ten sam wpis w kilku miejscach jednocześnie – na stronie głównej lub w archiwum.

Powszechnie stosowanym rozwiązaniem w przypadku określenia najważniejszej podstrony spośród wielu jej kopii jest ustawienie tak zwanego przekierowania 301. W takiej sytuacji użytkownicy zostaną przeniesieni na najważniejszą z naszego punktu widzenia podstronę i tylko ona będzie indeksowana przez wyszukiwarkę Google.

Innym rozwiązaniem jest zastosowanie metatagu noindex, co spowoduje pominięcie witryny nim oznaczonej przez roboty indeksujące wyszukiwarki. Metatag z powodzeniem można dodać do podstron, które posiadają umyślnie skopiowane treści lub w sytuacji kiedy oryginalny artykuł zostaje udostępniony innej witrynie. Uniknąć można dzięki temu sytuacji, kiedy w wyszukiwarce pojawia się odnośnik do kopii, a nie do oryginału.

Sposobem na uniknięcie indeksowania wielu różnych adresów z podobną treścią jest też zastosowanie metatagu rel=canonical. Umieszcza się go w nagłówku zduplikowanych stron, w kodzie HTML – dzięki temu roboty indeksujące wiedzą, która podstrona jest oryginalna i przez nas preferowana. Rel=canonical to jeden z wielu metatagów umieszczanych w nagłówku strony, które „opisują” wyszukiwarkom jej zawartość.

Mniej technicznym rozwiązaniem problemu zduplikowanych treści jest też łączenie podstron, które posiadają podobne informację w jedną stronę. Możliwe jest też dopisanie nowych informacji do podobnych treści zamieszczonych na różnych podstronach.

Bez względu na to, czy duplikacja treści występuje na naszej stronie i w jaki sposób zdecydujemy się ją zwalczać, warto pamiętać, że Google w wielu przypadkach nie oskarży nas o plagiat. Niemniej wiedza na temat tego, jakie konsekwencje rodzi zjawisko duplicate content jest ważna i powinno się go unikać – dla dobra pozycji naszej strony w wyszukiwarce oraz dla wygody czytelników.